Γεώργιος Ρήγας

Γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 20 Νοεμβρίου του 1884 και από
τη μητέρα του ήταν συγγενής του Παπαδιαμάντη. Φοίτησε
για δύο χρόνια στο Βαρβάκειο όπου δίδασκε ο Αλέξανδρος
Μωραϊτίδης και το 1901 πήρε δίπλωμα από το Διδασκαλείο
αθηνών. Με γνώσεις βυζαντινής και ευρωπαϊκής μουσικής
ενδιαφέρθηκε άμεσα για τις Ακολουθίες Αγίων, καθώς η
ψαλτική παράδοση των αυστηρών αγιορείτικων κολλυβάδων
παρέμενε ενεργή στο νησί.

Τον ίδιο χρόνο διορίστηκε δημοδιδάσκαλος στη Σκιάθο όπου
υπηρέτησε ως το 1940. Το 1920 φοίτησε για ένα χρόνο στο
Ιερατικό Φροντιστήριο της Ριζαρείου Σχολής, χειροτονήθηκε
ιερέας και έγινε αμέσως οικονόμος και αρχιερατικός
επίτροπος Σκιάθου. Πέθανε στην Αθήνα στις 11 Ιουλίου 1960
και κηδεύτηκε στο νησί του με τη συμμετοχή όλων των
κατοίκων.
Γεώργιος Ρήγας

Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο (1940/41) ήταν διερμηνέας της Ιταλικής και της Γερμανικής γλώσσας, στο επιτελείο τού Γ Σώματος Στρατού. Κατά τη διάρκεια της κατοχής (1941-44), μαζί με τη γυναίκα του Ευγενία, το γένος Δεληγιάννη, είχαν ένα μικρό σκάφος σαν κατοικία και ταξίδευαν στα νησιά και στις θάλασσες του βόρειου Αιγαίου και του Ευβοϊκού κόλπου, ώσπου θεωρήθηκαν ύποπτοι και ταλαιπωρήθηκαν ανακρινόμενοι από Ιταλούς, Γερμανούς, ακόμα κι από Έλληνες. Η γλωσσομάθεια, η ειλικρίνεια και η γενναιότητα συνετέλεσαν ώστε το ζεύγος να διασωθεί, εν μέσω πολλών κινδύνων.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 και ως το 1976 διέκοψε τις δημοσιεύσεις και ασχολήθηκε με έρευνες στο χώρο της γλωσσολογίας, της κοινωνιολογίας και της πολιτικής καθώς και με το θέατρο. Το 1977 έλαβε το βραβείο ποιήσεως της Ακαδημίας Αθηνών, για όλο το ποιητικό του έργο και ιδιαίτερα για το βιβλίο του «Αιθρία σιγή» . Το 1995 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο ποίησης για το βιβλίο του «Χρονικό της Νέας Ευταξίας για τη Νέα Εποχή» και το σύνολο του έργου του.

Όταν έμενε στην Αθήνα, είχε πολλές γνωριμίες και φιλίες με κάθε κοινωνικής τάξης κι επαγγέλματος ανθρώπους. Σε μεγάλη ηλικία επέστρεψε στη γενέτειρά του, τη Σκιάθο, όπου και πέθανε στις 5 Αυγούστου 2005. Κληροδότησε για πολιτιστικούς σκοπούς στο Δήμο Σκιάθου το σπίτι που γεννήθηκε καθώς και ένα «αγροτεμάχιο μετά της οικίας και των βοηθητικών χώρων στη θέση ‘Λειβάδι’».