Ο γαστρονομικός πλούτος του νησιού ήταν και είναι ιδιαίτερος. Στο παρελθόν, οι ψαράδες αντάλλασσαν τους θησαυρούς της θάλασσας με τα λαχανικά και το λάδι των αγροτών. Αυτό το «παιχνίδι» των ανταλλαγών δημιούργησε μια αρωματική κουζίνα με θαλασσινά και χόρτα.

Ψάρια στιφάδο (συναγρίδα, σφυρίδα, ροφό και πεσκανδρίτσα), «τσόφλια» (έτσι αποκαλούσαν οι Σκιαθίτες τα καραβιδοειδή και τους αστακούς, γιατί δεν είχαν ψαχνό και δεν φτούραγαν) με κολοκυθάκια και χόρτα του βουνού. Σέσκουλα, ζοχοί, μυρώνια, αναρίθμητα αγριόχορτα «παντρεύονται» μαγικά με θαλασσινά, αναδεικνύοντας τα αρώματα του τόπου.

Ψάρια και θαλασσινά θα βρείτε σε ποικιλία στους βραχώδεις κόλπους και στα μικρά νησιά τριγύρω. Ψαρότοποι θεωρούνται η περιοχή έξω από τα Λαλάρια κι αυτές γύρω από τα μικρά νησάκια, στον Τσουγκριά ή στο Κάστρο. Αφρόψαρα για σούπες και ψητά, πετρόψαρα για τηγάνι, θράψαλα, καραβίδες, γαρίδες, αστακοί, πεταλίδες και στρείδια λιάζονται στις κουπαστές.